7 tips over wat je kunt doen bij drama’s bij het aankleden

Doel: bouwen aan autonomie en verbondenheid.

 

Achtergrond.

Om uit je vel te springen: het is tijd om naar school te gaan maar je kind klaagt over het labeltje in z’n shirt, de sok die niet lekker zit, of het gekriebel van z’n trui en weigert pertinent om zich aan te kleden. Of sterker nog: hij trekt alles weer uit.

Waar komt dit gedrag vandaan en wat moet je ermee?

Er kunnen meerdere dingen een rol spelen.

Sensitieve,  zintuiglijk prikkelgevoelige kinderen voelen randjes, labeltjes, kanten kraagjes, stugge spijkerstof, gekriebel van wol en dergelijke sterker dan andere kinderen en kunnen hier oprecht  last van hebben. Als jij zo’n sensitief kind hebt, koop  dan vooral comfortabele kleding om zo min mogelijk agitatie te veroorzaken. De kans is groot dat naarmate je kind ouder wordt die gevoeligheid vanzelf minder wordt dus het is zonde om energie te verspillen aan “leren verduren” .

Een ander punt is dat er heel wat machtsstrijd kan worden uitgevochten rondom aankleden.
Kinderen hebben het nodig om zich (tot op zekere hoogte) af te zetten tegen wat ouders willen om zo hun autonomie te ontdekken en hun eigen kracht te voelen.  Kinderen met een sterke behoefte aan autonomie zullen, als ze onvoldoende ruimte voelen voor hun eigen inbreng, de strijd met hand en tand aangaan.
We willen graag dat kinderen leren hun eigen beslissingen te nemen, maar ontnemen hen op veel terreinen de kans om hun eigen beslissingen ook daadwerkelijk  te nemen en de consequenties te ervaren.  In sommige gevallen is dat terecht. Als een kind bijvoorbeeld zelf wil oversteken maar nog niet het inzicht heeft, is het heel verstandig om die beslissing niet aan het kind over te laten.
Kleding keuze is echter bij uitstek een terrein dat zich goed leent om kinderen de ruimte te bieden om wel zelf beslissingen te nemen; alleen zit onze schaamte of haast soms in de weg. Maar wat is belangrijker? Dat je kind er netjes en leuk uitziet, of dat hij grip heeft op zijn eigen leven en kan leren van de keuzes die hij maakt?
Als we op onschuldige terreinen, zoals o.a. kledingkeuze,  kinderen de ruimte kunnen bieden om hun eigen beslissingen te nemen hebben ze minder de behoefte om te rebelleren op andere gebieden die gevaarlijker zijn

De labeltjes uit kleding  knippen, je kind de avond tevoren alvast zelf laten kiezen wat hij aantrekt en dergelijke helpt, maar is nog geen garantie voor een soepel verloop van de ochtend.  Het punt is dat kinderen mee moeten in een stroom waarin ze nog niet mee willen. Het is voor een kind onbegrijpelijk waarom hij perse al om half 9 op school moet zitten terwijl hij liever eerst wat aan lummelt, of waarom het belangrijker is dat mama op tijd is voor haar vergadering dan dat hij zijn spelletje af heeft. Toch is dit nou eenmaal de realiteit en zal hij zich hierin moeten leren voegen. En daar kunnen we wel degelijk bij helpen.

Niemand houdt ervan om in een systeem gedwongen te worden. Dus als alle aandacht uitgaat naar dat wat MOET, verleg dan de aandacht naar echt contact. Echte aandacht laadt hun accu op. Vanuit een gevoel van verbondenheid  zijn kinderen meer bereid mee te werken en zijn ze beter in staat om te tegemoet te komen aan de vele eisen van de dag.

 

Werkwijze.

Zorg voor comfortabele kleding.

  • Houd bij het kopen van de kleding rekening met gevoeligheden van je kind en kies kleding die lekker zit.
  • Knip labeltjes uit de kleding, draai sokken binnenste buiten en doe alles wat je verder kunt bedenken om kleding comfortabeler te maken.

 

Geef kinderen zelf een stem bij de keuze van hun kleding.

  • Als je kind de kleren die hij heeft afkeurt, neem dan de volgende keer dat je kleding gaat kopen je kind mee. Laat je kind meebepalen welke kleding je koopt. Geef daarbij direct bij de start duidelijk aan waaruit hij mag kiezen zodat je niet achteraf zijn keuzes afwijst.
  • Laat je kind zelf kiezen wat hij aan wil.
    Stem de manier waarop je hem laat kiezen af op je kind. Het ene kind kiest graag uit twee opties; lekker overzichtelijk. Een ander kind voelt zich met twee opties juist beperkt en zal de niet aangeboden optie ‘eisen’.
    Gebruik dit keuze moment als bouwsteen voor het ontwikkelen van autonomie.
  • Leg tijdens de winter de zomerkleren weg en anders om. Dit vermindert kledingkeuzes die jij misschien onaanvaardbaar vindt.

 

Bereid  ’s avonds zo veel mogelijk  voor.

  • Haal de druk van het ochtendprogramma door ’s avonds alvast zo veel mogelijk voor te bereiden (tas inpakken, ontbijt klaarzetten, enz)
  • Laat je kind alvast de kleding voor de volgende dag kiezen en klaarleggen

 

Zorg voor voldoende slaap.

  • Veel gezinnen hebben te maken met drukke banen en veeleisende programma’s en dan lukt het niet altijd om zelf voldoende slaap te pakken. Als je merkt dat er veel stress in het ochtend programma is geslopen,  onderzoek dan nog eens of je zelf voldoende uitgerust aan de dag begint. Goed aan de dag beginnen vergt energie, flexibiliteit en geduld en die heb je niet als je moe bent. Ditzelfde geldt voor de kinderen.

 

Bouw extra tijd in.

  • Zorg dat jij eerder op bent dan je kinderen zodat je al aangekleed bent en emotioneel in balans voordat dat de drukte begint.
  • Bouw ook tijd in voor je kind om even op gang te komen en in de dag te groeien i.p.v. meteen vol aan de bak te moeten.
  • Tijdsdruk is voor veel mensen een ‘killer’. Bouw tijd in voor onvoorziene omstandigheden zoals een beker die omgaat enzovoort.

 

Zorg voor een herkenbare routine.

  • Voor veel kinderen geeft een zelfde routine houvast. Bedenk samen met je kind wat een prettige routine is om de dag te starten. Zie hiervoor de blog “zonder strijd naar bed” http://www.helpmijnkindishoogbegaafd.nl/tips-en-tools/zonder-strijd-naar-bed/

 

Kies ‘echt contact’ en verbondenheid als nummer één prioriteit.

  • Neem de tijd voor ieder kind om bij het wakker worden even 5 minuten te knuffelen of op een andere manier echt contact te hebben.
  • Natuurlijk wil je dat je kinderen verzorgd, met een goed ontbijt achter de kiezen en netjes gepoetst op school aankomen en daar kunnen alle bovenstaande punten aan bijdragen. Maar aanvaard dat dit in de intensieve periode met jonge kinderen niet altijd haalbaar is, zeker niet als er sprake is van drukke banen en een veeleisend programma. Houd voor ogen dat dit een tijdelijke fase is en stel je eisen bij. Hoe erg is het echt dat je kind in de dezelfde kleren naar school gaat waarin het geslapen heeft?
    Kies aandacht voor elkaar als eerste prioriteit.
    Je kinderen (en jij) hebben die verbondenheid nodig om de dag positief tegemoet te treden.
    Laat los en richt je op contact en je zult merken dat alles net iets makkelijker wordt.
  • Zeker als je kind op school nog niet z’n draai gevonden heeft en vele beren op z’n weg ziet heeft hij verbondenheid met jou extra hard nodig om op te laden en te voelen dat hij oké is zoals hij is.

 

Tips en valkuilen.

Veel gezinnen ervaren ‘s ochtends stress om de deur uit te komen. De omslag moet worden gemaakt van slapen naar actieve, gerichte tijdsbesteding. Ieder gezinslid heeft daarin andere belangen en behoeftes en het is soms een zoektocht om die op elkaar af te stemmen.
Stress is dus normaal. Toch kan weigeren om zich aan te kleden of naar school te gaan ook een signaal zijn dat een kind zich niet thuis voelt op school en dat er gerichte aandacht nodig is om hem beter tot z’n recht te laten komen.

 

Heb jij creatieve oplossingen gevonden om de ochtend soepel te laten verlopen? Inspireer ons door ze met ons te delen in het onderstaande opmerkingen veld.


Geplaatst

in

door

Reacties

7 reacties op “7 tips over wat je kunt doen bij drama’s bij het aankleden”

  1. Mariska Vos avatar
    Mariska Vos

    Hoe herkenbaar! Hele bruikbare tips! Mijn zoon is inmiddels 12, en dit heeft heel wat strubbelingen gegeven toen hij een kleuter was. Nog steeds gaat het wel eens mis, en kan ik iemand anders blij maken met een ongedragen winterjas, omdat die, ook al hadden we die samen gekocht en gepast, toch echt niet lekker zit. Ik probeer me er niet meer druk om te maken, het heeft toch geen zin. Ook de overgang van zomer naar winterkleding is nog steeds een dingetje. Dan maar tot half oktober in de korte broek naar school, ik geef hem maar de ruimte, hij krijgt het vanzelf koud en kan zich er dan wel toe zetten die lange broek aan te doen.
    Zorg vooral voor voldoende tijd ‘s ochtends, probeer zelf rustig te blijven, en laat je kind (op een rustig moment) zelf nadenken over oplossingen. Mijn zoon draagt veel binnenstebuiten, sokken, onderbroeken, soms zelf T-shirts. Ik merk wel dat naarmate hij ouder wordt hij er steeds beter mee om kan gaan en er niet meer van overstuur raakt. En als hij goed in zijn vel zit, merk ik bijna niets meer aan hem. Dat heeft ook zeker invloed.

  2. monique avatar
    monique

    Beste marieke
    met ons kind hebben we niet zo zeer gedoe over de kledingkeuze hij is daar vrij in maar wel over het feit dat hij met vriesweer steeds maar in zijn t shirt naar school wil. het lijkt wel of hij niet voelt dat de kippenvel op zijn armen staat!

    1. Lieve avatar
      Lieve

      Hoi Monique,
      Ik ben geen deskundige, maar mijn vriend zie ik hetzelfde doen. Omwille van de conventie wil hij ‘s winters nog wel een overhemd met lange mouwen aan doen, maar van een trui wordt hij echt diep ongelukkig. Het kippenvel voelt hij inderdaad niet. Ziek is hij nooit. Dus wie ben ik om te zeggen dat hij zich warm aan moet kleden?

  3. Marijne Sammels avatar
    Marijne Sammels

    Wat bij onze dochter heeft geholpen in het ochtend ritueel is dat we samen een afvink lijstje hebben gemaakt met alle dingen die ze moest doen voor ze naar school ging. En dat hadden we geplastificeerd zodat ze elke ochtend zelf het lijstje kon aflopen zonder dat ik haar steeds hoefde aan te sturen. Dat scheelde een hoop tijd en stress.

  4. Tabitha Segers avatar
    Tabitha Segers

    Wat bij mijn dochter geholpen heeft is om alle kleren op ooghoogte op te hangen in de kast. Truien bij truien rokken bij rokken en ook de maillots en t- shirts. Zo heeft ze overzicht en kan ze zelf kiezen en aankleden. (Niets zeggen over de combinaties 🙂
    De rest van de tips pas ik ook toe scheelt echt een hoop strijd.

  5. Marjolein avatar
    Marjolein

    Goede tips! Een ander probleem wat ook een rol kan spelen is dat mijn kinderen met hun gedachten overal en nergens zitten en snel zijn afgeleid. Dan gebeurt het dus dat zoonlief al 10 minuten probeert zijn broek over zijn pyjamabroek aan te trekken en in gedachten bij zijn te maken legorobot zit. Of dat andere zoon tijdens het aankleden papier ziet liggen en echt even iets moet opschrijven. Als dit te belemmerend werkt, dan help ik zoon door hem te laten focussen op het aankleden door hem bij mij in de keuken op een afgebakend gedeelte eerst zijn taak te laten volbrengen, voordat er aan iets anders begonnen kan worden.

  6. Agnes van der Lei avatar
    Agnes van der Lei

    Mocht je veel moeite hebben met het verwerken van zintuiglijke prikkels (kind en ouders!) verdiep je dan vooral eens in de SI (sensorische informatieverwerking) therapie. Deze worden vaak aangeboden via kinder- ergotherapeuten of -fysiotherapeuten. Doormodderen is echt niet nodig! Weet ik als ergotherapeut en als moeder van twee hoogbegaafde kinderen.
    Iedereen heeft namelijk zijn eigen zintuiglijke patronen. Tips om daar een ritme in te vinden dat voor iedereen prettig is staan oa in het boek “Leven met sensaties” van Winne Dunn.
    Sinds ik het ochtendritueel heb veranderd naar ieders behoefte loopt het als een trein en hebben we tijd over ipv tekort.
    Een voorbeeld: mijn kinderen (5 en 8) behoren tot de prikkelzoekers. Ze hebben veel prikkels nodig om alert te worden. Na de stevige ochtendknuffel in het grote bed ga ik de badkamer in (ben zelf vooral s ochtends heel gevoelig). Deur dicht, zacht licht en relatieve rust. De kinderen stoeien in het grote bed. Daarna ben ik al een beetje op gang en kan beter tegen de herrie, de kinderen hebben elkaar inmiddels van genoeg prikkels voorzien en kunnen zich gaan aankleden terwijl ik beneden brood ga smeren. Er staat een kookwekker op de trap, wanneer die gaat weten ze dat het echt tijd is om naar beneden te gaan. Oh ja kledingkeuze heb ik al een paar jaar geheel los gelaten en verbazingwekkend genoeg gaat dat heel goed.
    Eenmaal beneden kan de oudste nog niet aan tafel stilzitten, die draait eerst nog rondjes in de hangschommel en gaat daarna eten. Sta ik dat niet toe dan word ik gek van het gewiebel. Dan maar niet gezamenlijk ontbijten.
    Het lijkt misschien niet een bijzonder ritueel, dat hoeft ook niet, kleine veranderingen kunnen al een wereld van verschil maken.

    Belangrijkste is om je te realiseren dat iedereen andere behoeftes heeft in het ochtendritueel, maar wat we allemaal willen is een gezellig moment zonder strijd.